پیش‌بینی‌ها برای رویارویی بارسا و رئال‌مادرید در فینال لیگ قهرمانان و یک ال‌کلاسیکوی اروپایی اشتباه بود و چلسی و بایرن‌مونیخ توانستند با حذف 2مدعی اسپانیایی برای روز 30 اردیبهشت به بازی پایانی برسند. این پیروزی‌های بزرگ اما برای آنها پرهزینه بود و به‌قیمت محرومیت چند بازیکن کلیدی دو تیم تمام شد.چلسی که مجبور شد بیش از نیمی از بازی برگشت در نوکمپ را با یک یار کمتر بازی کند، 4 بازیکن اصلی‌اش یعنی جان تری، ایوانوویچ، رامیرس و مرلس را در فینال مونیخ در اختیار ندارد و بایرن هم در رویارویی 120 دقیقه‌ای با رئال مادرید آلابا، باداشتوبر و گوستاوو را از دست داد تا هاینکس برای فینال مجبور به تغییر ترکیب آرمانی‌‌اش شود.
این نخستین باری نیست که بازیکنی از حضور در یک فینال مهم محروم می‌شود، ولی غیبت 7بازیکن از 2تیم که رقم قابل توجهی است و قطعا روی کیفیت فینال مونیخ تأثیر می‌گذارد، پارادوکسی را به ذهن می‌آورد: فینال قرار است باشکوه‌ترین بازی یک تورنمنت باشد، ولی در این شرایط بازیکنانی به میدان می‌روند که در طول فصل معمولا روی نیمکت ذخیره‌ها بوده و از نگاه مربی حتی شایستگی بازی در مراحل آسان‌تر را هم نداشته‌اند. آنها در حالی به مهم‌ترین بازی سال دعوت می‌شوند که نقش زیادی در رسیدن تیم‌شان به فینال نداشته‌اند و میهمانانی ناخوانده به شمار می‌روند. بازیکنان اصلی هم بابت این محرومیت با ظلم بزرگی روبه‌رو می‌شوند. آنها زحمت زیادی برای صعود به فینال کشیده‌اند، ولی در این بازی مهم نقشی در سرنوشت تیم‌شان ندارند و مجبورند روی سکوها بنشینند. برای هواداران و تماشاگران هم وضعیت غریبی به‌وجود می‌آید.
آنها در مراحل قبلی از تیم متفاوتی طرفداری کرده‌اند، ولی در فینال با تیم جدیدی روبه‌رو می‌شوند که ممکن است فاصله زیادی با تیم قبلی داشته باشد و آنها را کاملا ناامید کند.بی‌دلیل نیست که کارل هاینس رومنیگه، رئیس باشگاه بایرن از یوفا خواسته تا در قانون محرومیت بازیکنان در فینال تجدید نظر کند. البته حتی درصورت چراغ سبز یوفا، اعمال قوانین جدید به دوره‌های بعدی موکول می‌شود، ولی جملات او می‌تواند شروعی برای یک تغییر مهم باشد. رومنیگه می‌گوید: «واقعا ناراحتم و با آلابا، گوستاوو و باداشتوبر، 3بازیکن‌مان که کارت زرد گرفتند و متأسفانه از بازی در فینال محروم شدند، همدردی می‌کنم. باید در باره این قوانین بحث شود و احتمالا لازم است که تغییر کنند. در جام‌جهانی، کارت زردها در پایان مرحله گروهی پاک می‌شود، ولی در لیگ قهرمانان این طور نیست. این چیزی است که باید تغییر کند، ولی فعلا نمی‌توان آن را تغییر داد ».
رومنیگه معتقد است که تحمل این محرومیت برای بازیکنان بسیار دشوار است و از یوفا خواسته که در این مورد سیاست فیفا را در پیش بگیرد که محرومیت در اثر تجمیع کارت‌های زرد در مراحل پایانی جام‌جهانی را حذف کرده است. فیفا قوانینش را پیش از جام‌جهانی 2010 آفریقای‌جنوبی تغییر داد و بر اساس قانون جدید، از مرحله یک‌چهارم نهایی به بعد کارت‌های زرد تجمیع نمی‌شود، یعنی هیچ بازیکنی به خاطر گرفتن کارت زرد در نیمه‌نهایی بازی فینال را از دست نمی‌دهد.دی‌متئو، سرمربی چلسی هم با رومنیگه هم عقیده است و پیشنهاد داده که یوفا از محرومیت بازیکنانی که در نیمه‌نهایی کارت زرد گرفتند چشم‌پوشی کند. البته سرمربی ایتالیایی اعتراف می‌کند که احتمال موافقت یوفا خیلی پایین است.
چلسی، تیم بی‌دفاع
چلسی در بازی برگشت برابر بارسا که احتیاج زیادی به دفاع و حفظ برتری بازی رفت داشت، مدافعانش را یکی پس از دیگری از دست داد. در شروع بازی تیم کاهیل، یکی از مدافعان میانی مصدوم شد و پیش از پایان نیمه اول جان تری، دیگر مدافع میانی این تیم هم از زمین اخراج شد. با توجه به مصدومیت داوید لوئیز، دیگر مدافع میانی چلسی، دی متئو مجبور شد در دقایق باقیمانده از 2مدافع کناری در نقش مدافع میانی استفاده کند. یکی از این مدافعان ایوانوویچ بود که البته سابقه بازی در قلب دفاع را هم دارد و مقابل بارسا بدون اشتباه بود. ایوانوویچ اما مثل تری از بازی فینال محروم است.
در این شرایط تنها امید دی‌متئو آماده شدن 2 مدافع میانی مصدوم تیم برای بازی فینال است. داوید لوئیز در این هفته تمرینات سبک را شروع کرده و احتمالا برای فینال آماده خواهد بود، ولی وضعیت گری‌کاهیل که کشاله‌‌اش در نوکمپ آسیب جدی دید، مبهم است. سرمربی جوان ایتالیایی می‌گوید: «امیدواریم و تلاش می‌کنیم که او هرچه زودتر برگردد ولی در حال حاضر نمی‌توان تاریخی برای بازگشت او تعیین کرد. باید ببینیم روند روزانه بهبود مصدومیت او چگونه خواهد بود». اگر کاهیل به بازی نرسد، دی‌متئو مجبور است در کنار داوید لوئیز از بوسینگوا یا پائولو فررا، مدافعان کناری‌‌اش استفاده کند.دو محروم دیگر چلسی، رامیرس و مرلس بازیکنانی کلیدی در خط میانی این تیم هستند و هر دو در نوکمپ نمایش درخشانی داشتند. دی‌متئو در 2بازی رفت و برگشت مقابل بارسا از رامیرس که یک هافبک دونده و جنگنده است در گوش راست استفاده کرد و او نقش زیادی در کنترل حملات حریف از این جناح داشت. در بازی برگشت و پس از اخراج تری، رامیرس به دفاع راست منتقل شد و در این پست نامتعارف هم نمایش بی‌نقصی داشت. او ضمن دفاع، در معدود حملات چلسی هم شرکت می‌کرد و با گل دیدنی‌ای که پیش از پایان نیمه اول وارد دروازه والدس کرد، نقش بسیار مهمی در صعود تیمش به فینال داشت. جای این دو بازیکن هم در فینال مونیخ واقعا خالی خواهد بود. البته دست دی‌متئو در خط میانی مثل خط دفاعی بسته نیست و او روی نیمکت، بازیکنانی مثل اسین، اوریل رومئو و مالودا را دارد.
بایرن، بدون پدیده‌ها
3 محروم بایرن در فینال هم جزو بازیکنان دفاعی این تیم هستند و غیبت آنها قطعا ساختار دفاعی این تیم را شکننده‌تر می‌کند. در شروع فصل، عملکرد خط دفاعی بایرن نگران‌کننده بود و رافینیا، دفاع راست جدید تیم دور از انتظار بازی می‌کرد، به همین دلیل هاینکس مجبور شد ترکیب خط دفاعی را به هم بریزد. او فیلیپ لام باتجربه را از دفاع چپ به دفاع راست برد و آلابای 19ساله که بازیکنی تهاجمی است به دفاع چپ منتقل شد. آلابا خیلی زود به پست جدیدش عادت کرد و زوج هماهنگی با ریبری ساخت به‌طوری که در برابر رئال هم بارها ستارگان تیم اسپانیایی در برابر تکنیک و سرعتش مغلوب شدند. باداشتوبر هم که به‌عنوان مدافع چپ در بایرن مطرح شد، در 2فصل اخیر به دفاع وسط منتقل شده و نمایش خوبش موجب شد که در تیم ملی آلمان هم این پست را تصاحب کند. سومین محروم بایرن، گوستاوو در این فصل در پست هافبک دفاعی کاملا جا‌افتاده و تیموشچوک و توماس مولر را نیمکت‌نشین کرده است. هاینکس برای جانشینی آلابا می‌تواند از رافینیا یا کنتنتو استفاده کند، ولی جایگزین کردن باداشتوبر و گوستاوو کار سختی خواهد بود. اگر شکستگی استخوان پای فان بویتن بهبود پیدا کند، او می‌تواند در دفاع میانی جای باداشتوبر را بگیرد، در غیراین‌صورت تیموشچوک به اجبار باید در این منطقه به میدان برود. هاینکس درصورتی که از تیموشچوک در خط دفاع استفاده کند، برای پرکردن جای گوستاوو مجبور است تونی کروس، هافبک تهاجمی‌‌اش را یک خط عقب‌تر ببرد و در این صورت توماس مولر هم به‌عنوان هافبک تهاجمی به ترکیب اصلی برمی‌گردد. البته این تغییرات قدرت جنگندگی و توپ‌گیری بایرن در میانه زمین را کاهش می‌دهد و می‌تواند این تیم را در برابر چلسی ضربه‌پذیر کند. در مجموع دست هاینکس روی نیمکت نسبت به دی‌متئو بسته‌تر است و غیبت بازیکنان محروم می‌تواند برای این تیم گران‌تر تمام شود.
